Ogłoszenie

Selti

Zwykły Wilk

Dołączył: 2016-10-10

Liczba postów: 68

PŁEĆ: samica

WIEK: 3 lata

Bogowie

Hanabi
Jest patronem szczeniaków.
Posiada złote serce chętne zbawić wszystkich śmiertelnych od bólu i cierpienia. Z przyjemnością zaprasza śmiertelne wilki do swojego niebiańskiego ogrodu, dając im kawałek nieba. W ogrodzie bowiem świat realny nie istnieje. Istnieją jedynie ich marzenia, które tam stają się urzeczywistnione. Nie ma tam rzeczy niemożliwych, każde życzenie staje się namacalne i prawdziwe. Właśnie z  powodu wpuszczania do ogrodu żywych, Hana zawisła na czarnej liście najbardziej niebezpiecznych Bogów. Ogród do którego wchodzi śmiertelnik staje się jego ostatnim przystankiem w którym szczęśliwie żyje do końca swoich dni, pozostawiając świat realny daleko w tyle.
Hanabi troszczy się również o dusze poległe, wierzący  najczęściej nie boją się śmierci. Są oddanymi wojownikami, wierzącymi, że po śmierci ich dusze trafią do jej rąk, która ulokuje ich w swoich ogrodach, dając im nieograniczone szczęście, tym samym wynagradzając życie na ziemi.

Wygląd:
Hanabi jest szczenięcą duszą nie mającą określonego wyglądu. A jednak przy spotkaniu ze śmiertelnym jest opisywana jako horda motyli, która skupiona w jednym puncie tworzy kształtem małego wilka. Także w tej formie ukazują się ślepia wilczycy zalane lazurową barwą.

Święta:
* Namaha – co w tłumaczeniu znaczy „Narodziny matczynej Hanabi”, obchodzone jest na początku każdej wiosny, gdy śnieg pocznie topnieć. Pierwszym symbolem zbliżającego się święta są hordy motyli, które co rok nawiedzają krainę. Od momentu się ich pojawienia liczy się cztery księżyce- w czasie których trwają przygotowania.
Podczas Namahy szczenięta zostają pobłogosławione przez szamana. - Jednak nim to nastąpi każde z nich musi dowieść swojej wartości przedstawiając swój talent i kreatywność na uroczystym zebraniu organizowanym przez alfę.
Po błogosławieństwie watahy zasiadają do wspólnej uczty złożonej z baranków i napoju Bogów.

Nahoro
Jest uznawany za patrona walczących i myśliwych. Znany ze swej odwagi i siły  ma zapewnić walczącym zwycięstwo, a myśliwym obfite polowanie. To właśnie o jego ochronę prosi szaman, błogosławiąc wojowników przed każdym starciem.
Nahoro jest charyzmatyczny i roztropnym bóstwem, który nigdy nie zanosi się swoim statusem.
Niegdyś należał do śmiertelników, a jednak dzięki swoim zasługom został wybrany przez początek świata na bóstwo.

Wygląd:
Nahoro jest potężnym basiorem o szarawej barwie, na czubku jego głowy widnieją potężne poroża symbolizujące  polowanie. Jego ciało pokrywają kolczaste pnącza, co jest symbolem ciężkiej drogi i poświęcenia jakiej każdy może doświadczyć.

Święta:
* Pokuczho- co w wolnym tłumaczeniu znaczy „Polowanie ku czci Nahoro”. Obchodzone każdej wiosny niedługo po święcie Hanabi. Zwiastuje je pełnia  od której odlicza się dwa księżyce- w tym czasie trwają przygotowania.
Święto trwa dwa dni :
Pierwszego dnia następuje tzw. „Próba siły” w której każdy dorosły wilk (z wyjątkiem alfy i szamana) może brać udział.
Święto rozpoczyna się przez pobłogosławienie zebranych przez szamana. Następnie uczestnicy stają do pojedynku między sobą (Pojedynki typu 1-1). Zwycięzca turnieju otrzymuje (coś tam coś xD). Zyskuje również w oczach Alfy.
Drugiego dnia następuje tzw.” Pierwsza próba”  jest to jedno z najważniejszych wydarzeń w życiu każdego szczenięcia. Albowiem tego dnia następuje pierwsze oficjalne polowanie, które ma osądzić  zdolności najmłodszych członków watahy. Z racji na ich wiek i wzrost uczestników, polują oni na mniejszą zwierzynę (taką jak zające, lisy, kuny czy większe ptaki)
Święto rozpoczyna się błogosławieństwem szamana i dobrym słowem od Alfy, który rozpoczyna wydarzenie. Szczenięta wyruszają samotnie na polowanie, podczas którego określa się poziom ich zdolności. Zwycięskie szczenięta zostają obdarzone „Pierwszym Świadectwem dojrzałości” które już wtedy sprzyja im późniejszej pozycji w watasze, oraz (czymś tam). Najbardziej wyróżnione szczenie otrzymuje (coś tam), oraz w przyszłości ma nieco większe szanse od pozostałych na ubieganie się o pozycje alfy.
Szczenięta, które pomyślnie ukończą egzamin przynoszą chwałę zarówno dla siebie, jak i swoich rodzicieli, a swoją zdobycz składają w ofierze dla Nahoro.
Uczestnicy, którzy nie zaliczyli Pierwszej próby, muszą czekać do kolejnego święta, by podjąć kolejną próbę. (Wyjątkiem jest decyzja podjęta przez alfę świadcząca o ponowieniu egzaminu.)
(Na czas święta wszelką zwierzyną operuje MG.)
Szczenięta, które nie przeszły pomyślnie egzaminu, tracą w oczach zarówno władcy, jak i stada.
Święto kończy uroczysta uczta złożona z 3 Dzików, 3 Jeleni i 6 przepiórek, przeplatana napojem Bogów.
Uwaga! Na czas święta wszelką zwierzyną operuje jedynie MG.

Dell
Patron szaleńców i artystów.
Jest bogiem chaosu, który wprowadza w świat przy każdej możliwej okazji.
To za jego sprawą wilki posiadły  skrzydła, to za jego sprawą zostały obdarzone mocą, jakiej nie posiadają inne zwierzęta. To właśnie jego chaos przyczynił się do istniejącej rzeczywistości.
Mimo, że to co zrobił zdaje się być dobre i pomocne, to priorytetem Boga była jedynie zabawa wiążąca się ze zmianami.
Dell jest obojętny na potrzeby każdego z wyjątkiem swojej własnej persony. Jego priorytetem jest chaos w którym to czułby się najlepiej.
Dlatego ilekroć zostaje dopuszczony do głosu, w krainie następują dziwaczne zmiany – zarówno pozytywne, jak i negatywne.
Dell okazał się na tyle niebezpieczny, że pozostali bogowie postanowili zablokować jego moce.
Wygląd:
„Wilk” o podpalanej bordowej  barwie.  Na grzbiecie basiora umiejscowione są dwa potężne skrzydła z budowy przypominające nietoperze.
Jego uszy zdają się być niepełne. Posiada oczy koloru piaskowego – właściwie to jedno, gdyż z drugiego oczodołu wyrasta niebieski kwiat róży.
Posiada również zakręcone poroże.

Święta:
* Święto Dziwactw – Wraz z początkiem jesieni, gdy to pierwsze liście zaczną opadać, Alfa ogłasza przygotowania do „Święta Dziwactw”.
Od tego czasu przez dwa kolejne księżyce trwają przygotowania do świąt. Wadery pomagają dla szamana zbierać owoce na barwniki, oraz ozdobić ołtarz.
Basiory w tym czasie polują na Khali. Jest to bowiem magiczna istota stworzona przez bogów, która raz na rok odradza się na potrzeby owego święta. Upolowana zwierzyna musi pozostać żywa do samej ceremonii.(oddaje się ją w ręce szamana).
Przed uroczystością wszystkie wilki barwią swoje futro barwnikami, przyozdabiając je o fikuśne dodatki (im dziwniej i kreatywniej, tym lepiej).
Pierwszą częścią uroczystości jest złożenie Khali w ofierze dla Boga Chaosu, co ma zapewnić, by Dell pozostał w zamknięciu przez kolejny rok. Następnym krokiem jest pobłogosławienie każdego członka watahy krwią Khali przez szamana, czym prosi się o przychylność Boga, oraz kreatywność jaką takowy może obdarzyć błogosławionego.
W dalszej części rozpoczyna się konkurs na najbardziej oryginalne i kontrowersyjne przyozdobienie, za który zwycięzca otrzymuje (coś tam coś).
Święto kończy się ucztą złożoną z owoców oraz napoju Bogów. Tego dnia jedzenie mięsa( z faktu że to naturalne pożywienie dla wilków) jest zakazane.

Nagisa
Za życia była waderą mającą wielu kochanków, słynęła z niebanalnej urody i wdzięku jakim oczarowywała każdego, kto tylko na nią spojrzał. Mimo upojnego życia nigdy nie potrafiła zaznać miłości, gdyż  zauroczenie było jedynym ogniem który płonął w jej sercu, a ten gasnął po pierwszych uniesieniach. Nieszczęśliwa nigdy nie zaznała szczęścia w miłości w końcu poddała się, przeznaczając resztę życia jako „swatka”. To właśnie ta która nie zaznała nigdy prawdziwego uczucia, ale sprawnie dobierała do siebie serca innych, została Boginią miłości.

Święta:
* Gisana -  jest świętem miłości, które przypada na koniec mroźnej zimy. Zwiastuje je pojawienie się kwiatów Gisy, które wyrastają znad śnieżnej kopuły. Kwiecie to jest wyjątkowo rzadkie i jedynie szczęściarz napotykający go ma możliwość obdarzenia nim wybrankę/wybranka. Samo ujrzenie rośliny wróży szczęście w miłości.
Podczas tego święta na niebie można ujrzeć deszcz gwiazd, a i cała kraina zdaje się tętnić magią. To właśnie podczas tego święta Nagisa pojawia się w świecie śmiertelników, manipulując nim.
Święto z racji na jego intymność nie ma uroczystej uczty, a jednak podczas niego można nabyć u Szamana napój Bogów, który ma umilić czas.

---

STAN POSTACI: Jej śnieżnobiałe futro nieco poszarzało, a sama wilczyca jest nieco poobijana. Na jej lewym boku widnieje dość rozległa, aczkolwiek zespolona, rana po niedźwiedzich pazurach.